บาร์เท็นเดอร์ไม่มีสิทธิ์เป็นคนแปลกหน้ากับคนกินเหล้า

ค่ำคืนนี้มีเรื่องฮาๆก่อนนอน..
ผมเกริ่นเรื่องให้น่าสนใจไปงั้นเอง จริงๆแล้ววันนี้ก็ไม่มีอะไรแปลกพิเศษไปกว่าทุกวัน
เลิกงานวันนี้เป็นเวร ของผมที่ต้องรับตำแหน่งเป็นบาร์เท็นเดอร์ร้านยาดองแทนลุง
ร้านเราเป็นร้านอาหารอีสานเล็กๆ มีลาบ น้ำตก ส้มตำ ไปตามกระแส
คอยชงยาดอง เก็บตังส์ บรรดาพวกลุงป้า น้า อา ที่แวะเวียนกันมาดื่มกิน เป็นกิจวัตร

กูรูค่ำนี้มีใครถามผมนะว่า " ทำไมทุกคนที่ฉันรักจึงจากฉันไป "
มีคำตอบจากร้านลาบว่า..

"เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องจริงที่เราทุกคนต้องเผชิญ

หลีกเลี่ยงไม่ได้ และที่จากเราไปทั้งๆที่มีลมหายใจอยู่นั้น

ให้คิดเสียว่า ไม่จากเป็นก็ต้องจากตาย

อาลัยไป ชีวิตก็หมกหมุ่นเสียเปล่า "

ซึ่งเป็นคำตอบที่บรรดาลุงๆป้าๆลูกค้าซึ่งเป็นชาวบ้านหาเช้ากินค่ำธรรมดาๆมาช่วยตอบครับ

มีต่อขอตัวแป๊ป น้ำแข็งหมด...